9 mannen, 10 scooters en de hemel op Aarde..
Door: Mara
Blijf op de hoogte en volg Mara
07 Augustus 2008 | Thailand, Pai
Daar ben ik weer!
Oh oh oh, wat een feest! We zitten nu in Pai, maar daarover zo meer.
We vertrokken uit Bangkok met de nachttrein richting Chiang Mai. Dit is echt een fantastische manier van reizen! Eerst zit je heel gezellig tegenover elkaar en dan tegen een uur of tien verruilen sommigen hun stoel voor een bed. Klap klap, kadeng boem kling kling en de bedden staan/hangen. Het onderste bed is een intens knus hokje (soort bedstee) en het bovenste bed is een soort la waar enigszins claustrofobische mensen beter niet in kunnen gaan slapen..
Ik koos daarom voor het onderste bed (oorspronkelijk Nando's plek, maar ja, doe je niks aan). Helaas koos mijn buurman ook voor het onderste bed. Dan denk je: ja en? Maar tegen de tijd dat het stil begon te worden in de trein was er iets dat me behoorlijk begon te irriteren: gesnurk. Begrijp me niet verkeerd, ik vind gesnurk opzich een heel rustgevend, gezellig geluid, geeft je het gevoel dat je niet alleen bent (wat vaak ook het geval is).
Dit was echter geen gezellig gesnurk. Nadat ik drie uur lang had liggen malen over hoe ik de persoon in kwestie het beste onopvallend kon wekken -flesje water naar het hoofd gooien, keihard niesen/hoesten/gillen, per ongeluk tegen zijn bed stoten- ,om vervolgens zelf snel in slaap te vallen voordat de snurkmachine weer zou beginnen, stopte het gesnurk. Snel snel! Slapen!! slapen.. Mara, ga es slapen? zucht. Het was te heet. Er waren namelijk megadikke gordijnen om het felle licht tegen te houden dat de hele nacht aanbleef. Deze dikke gordijnen hielden ook de airco tegen, beetje jammer. Gordijntje open dan maar. Met mijn tas stevig in mijn armen geklemd (tegen de dieven) viel ik uiteindelijk in slaap. De bedden sliepen opzich heerlijk! Het licht had wel iets minder fel gemogen, maar ik klaag niet.
De volgende ochtend kwamen we aan en werden we opgehaald door Jim en Joris, Nando's vrienden. Met backpack op de scooter zijn we het stadje ingereden, waar we onze tas bij een hotel hebben gedumpt en een scooter hebben gehuurd.
Er was nog maar 1 grote, dus 'the lady' kreeg een kleintje, en bedankt. Toen zijn we met de 8 vrienden van Nando en een tandenborstel in de tas vertrokken op scootertour. Ja, op scootertour.
We gingen naar Pai. Is Pai niet dat plaatsje dat ook per vliegtuig te bereiken is vanuit Chiang Mai? Ja, dat is Pai. Ergens in de bergen.
Oke, nou, op hoop van zegen dan maar he? 9 Mannen, wat kan er mis gaan..
Aangezien we een omweg wilden maken (we wilden graag een boer en een koe zien geloof ik, ipv auto's) kwamen we niet in Pai aan. Toen we ergens in the middle of nowhere gingen vragen hoe ver het nog was naar Pai en als antwoord kregen '6 uur' en dat de snelste weg via Chiang Mai was (waar we vandaan kwamen dus) zijn we maar weer terug gegaan. Beetje een anticlimax maar wij hadden ook nog niks van Chiang Mai gezien dus dit was ook leuk.
De terugweg ging veel sneller, scooteren is fantastisch! Als ik dit had geweten toen ik 16 was.. hehe.
Wel zijn Nan en ik de enige met helm (waardoor we af en toe even met het hoofd onder water moeten omdat we anders nokkie gaan van de hitte). Dus pap, mam, niks om je zorgen over te maken!
Nadat we 's nachts zo'n 400 keer benaderd zijn door thaise 'dames van lichte zeden' -dit krijg je als je met 9 jongens op stap bent- zijn we naar bed gegaan.
Erg leuk trouwens, 9 mannen, heel ander soort humor..
De volgende dag hebben we vroeg de scooter gepakt en zijn we via de normale weg naar Pai gereden. Deze weg was echt ongelovelijk mooi. Maar echt, on-gelovelijk!! Zo prachtig! Een mega-enge slingerweg, die gelukkig erg rustig was, dwars door de bergen. Overal bomen, dus geen afgrond te zien (thank God), bergtoppen met wolken waar we af en toe doorheen reden (KOUD!!), koeien op de weg (moeilijk te ontwijken) en zelf een hollend, overstekend varkentje.. Ook heb ik bijna een slang aangereden. Al met al zijn we veilig in het fantastische Pai aangekomen. Wat is het hier mooi, lief en fantastisch. Net heerlijk ontbeten bij 'all about coffee', het meest schattige zaakje van heel Thailand. Hier wat kunstkaartjes gekocht, gemaakt door kinderen, voor andere kinderen en heerlijke koffie gedronken. De 'chillheid, mellowness, relaxation, hippievibe' stroomt over ons heen en we genieten ontzettend. De mannen (behalve Nando natuurlijk) liggen nog in bed maar die zullen we zo wel ergens tegenkomen. Vandaag gaan we alweer terug met de scooter al wil ik dit eigenlijk niet. We zullen zien.
Het is hier lieflijk. Alles en iedereen is even aardig, mooi en schattig, en natuurlijk vooral heel 'relaxed'.
We loved Bkk, we love Pai, we love Thailand. Chiang Mai moet ons nog veroveren, misschien zaten we in de verkeerde buurt (lees: red light district). Wel heb ik al een paar horloges gezien pap! Nog geen Tagheuers, maar ze hebben iig Breitlings.. Ik ga nog even verder zoeken voor je.
Voor de rest: als er nog speciale verzoeken zijn (San, wilde jij nou nog iets behalve de zonnebril en het vlaggetje?), vertel het me vooral, dan zal ik even kijken wat ik kan doen voor jullie..
Dag lieverds,
tot snel!
(Mam, waarom was Oompje nou ongerust? Had je niet verteld dat alles goed ging? Of was ze ongerust omdat ik ziek was geweest? Zeg maar dat het fantastisch is en dat ze zich geen zorgen hoeft te maken..)
Dag allemaal, dikke kus vanuit de hemel
Oh oh oh, wat een feest! We zitten nu in Pai, maar daarover zo meer.
We vertrokken uit Bangkok met de nachttrein richting Chiang Mai. Dit is echt een fantastische manier van reizen! Eerst zit je heel gezellig tegenover elkaar en dan tegen een uur of tien verruilen sommigen hun stoel voor een bed. Klap klap, kadeng boem kling kling en de bedden staan/hangen. Het onderste bed is een intens knus hokje (soort bedstee) en het bovenste bed is een soort la waar enigszins claustrofobische mensen beter niet in kunnen gaan slapen..
Ik koos daarom voor het onderste bed (oorspronkelijk Nando's plek, maar ja, doe je niks aan). Helaas koos mijn buurman ook voor het onderste bed. Dan denk je: ja en? Maar tegen de tijd dat het stil begon te worden in de trein was er iets dat me behoorlijk begon te irriteren: gesnurk. Begrijp me niet verkeerd, ik vind gesnurk opzich een heel rustgevend, gezellig geluid, geeft je het gevoel dat je niet alleen bent (wat vaak ook het geval is).
Dit was echter geen gezellig gesnurk. Nadat ik drie uur lang had liggen malen over hoe ik de persoon in kwestie het beste onopvallend kon wekken -flesje water naar het hoofd gooien, keihard niesen/hoesten/gillen, per ongeluk tegen zijn bed stoten- ,om vervolgens zelf snel in slaap te vallen voordat de snurkmachine weer zou beginnen, stopte het gesnurk. Snel snel! Slapen!! slapen.. Mara, ga es slapen? zucht. Het was te heet. Er waren namelijk megadikke gordijnen om het felle licht tegen te houden dat de hele nacht aanbleef. Deze dikke gordijnen hielden ook de airco tegen, beetje jammer. Gordijntje open dan maar. Met mijn tas stevig in mijn armen geklemd (tegen de dieven) viel ik uiteindelijk in slaap. De bedden sliepen opzich heerlijk! Het licht had wel iets minder fel gemogen, maar ik klaag niet.
De volgende ochtend kwamen we aan en werden we opgehaald door Jim en Joris, Nando's vrienden. Met backpack op de scooter zijn we het stadje ingereden, waar we onze tas bij een hotel hebben gedumpt en een scooter hebben gehuurd.
Er was nog maar 1 grote, dus 'the lady' kreeg een kleintje, en bedankt. Toen zijn we met de 8 vrienden van Nando en een tandenborstel in de tas vertrokken op scootertour. Ja, op scootertour.
We gingen naar Pai. Is Pai niet dat plaatsje dat ook per vliegtuig te bereiken is vanuit Chiang Mai? Ja, dat is Pai. Ergens in de bergen.
Oke, nou, op hoop van zegen dan maar he? 9 Mannen, wat kan er mis gaan..
Aangezien we een omweg wilden maken (we wilden graag een boer en een koe zien geloof ik, ipv auto's) kwamen we niet in Pai aan. Toen we ergens in the middle of nowhere gingen vragen hoe ver het nog was naar Pai en als antwoord kregen '6 uur' en dat de snelste weg via Chiang Mai was (waar we vandaan kwamen dus) zijn we maar weer terug gegaan. Beetje een anticlimax maar wij hadden ook nog niks van Chiang Mai gezien dus dit was ook leuk.
De terugweg ging veel sneller, scooteren is fantastisch! Als ik dit had geweten toen ik 16 was.. hehe.
Wel zijn Nan en ik de enige met helm (waardoor we af en toe even met het hoofd onder water moeten omdat we anders nokkie gaan van de hitte). Dus pap, mam, niks om je zorgen over te maken!
Nadat we 's nachts zo'n 400 keer benaderd zijn door thaise 'dames van lichte zeden' -dit krijg je als je met 9 jongens op stap bent- zijn we naar bed gegaan.
Erg leuk trouwens, 9 mannen, heel ander soort humor..
De volgende dag hebben we vroeg de scooter gepakt en zijn we via de normale weg naar Pai gereden. Deze weg was echt ongelovelijk mooi. Maar echt, on-gelovelijk!! Zo prachtig! Een mega-enge slingerweg, die gelukkig erg rustig was, dwars door de bergen. Overal bomen, dus geen afgrond te zien (thank God), bergtoppen met wolken waar we af en toe doorheen reden (KOUD!!), koeien op de weg (moeilijk te ontwijken) en zelf een hollend, overstekend varkentje.. Ook heb ik bijna een slang aangereden. Al met al zijn we veilig in het fantastische Pai aangekomen. Wat is het hier mooi, lief en fantastisch. Net heerlijk ontbeten bij 'all about coffee', het meest schattige zaakje van heel Thailand. Hier wat kunstkaartjes gekocht, gemaakt door kinderen, voor andere kinderen en heerlijke koffie gedronken. De 'chillheid, mellowness, relaxation, hippievibe' stroomt over ons heen en we genieten ontzettend. De mannen (behalve Nando natuurlijk) liggen nog in bed maar die zullen we zo wel ergens tegenkomen. Vandaag gaan we alweer terug met de scooter al wil ik dit eigenlijk niet. We zullen zien.
Het is hier lieflijk. Alles en iedereen is even aardig, mooi en schattig, en natuurlijk vooral heel 'relaxed'.
We loved Bkk, we love Pai, we love Thailand. Chiang Mai moet ons nog veroveren, misschien zaten we in de verkeerde buurt (lees: red light district). Wel heb ik al een paar horloges gezien pap! Nog geen Tagheuers, maar ze hebben iig Breitlings.. Ik ga nog even verder zoeken voor je.
Voor de rest: als er nog speciale verzoeken zijn (San, wilde jij nou nog iets behalve de zonnebril en het vlaggetje?), vertel het me vooral, dan zal ik even kijken wat ik kan doen voor jullie..
Dag lieverds,
tot snel!
(Mam, waarom was Oompje nou ongerust? Had je niet verteld dat alles goed ging? Of was ze ongerust omdat ik ziek was geweest? Zeg maar dat het fantastisch is en dat ze zich geen zorgen hoeft te maken..)
Dag allemaal, dikke kus vanuit de hemel
-
07 Augustus 2008 - 06:52
Rinske:
Een klein beetje het gevoel hebbend dat ik julli stalk geniet ik weer van het verhaal!! Of ik ben gewoon de enige sukkel die al om deze tijd aan haar scriptie zit ;)
Maar, hebben ze veel parels in Thailand? :)
Liefs!! -
07 Augustus 2008 - 07:13
Eefje:
Klinkt toppie meid! doe de groetjes aan nando en geniet er lekker van (K) -
07 Augustus 2008 - 14:49
Katy:
Klinkt echt super allemaal! En leuk he Mara, een scooter! ;)
xx! -
07 Augustus 2008 - 20:46
René:
Hallo Maar en Nando.
Het gaat jullie steeds beter af daar in het verre Thailand lees ik, gelukkig maar. Geen lichamelijke ongemakjes
meer (behalve het gesnurk van een ouwe
Tai(e) maar dat is te verwaarlozen. Nu met z`n negenen is wel even iets anders hè. Maar ook heel leuk.
Trouwens fijn dat je ook nog tijd hebt om voor je ouwe vadertje naar horloges te kijken, lief hoor.
Eerste keus was trouwens een Breitling. Kijk maar of het lukt, geen moeilijke toestanden uithalen hoor. Hoeft echt niet.
Nou genoeg gekletst veel liefs en groetjes aan jullie allebij.
Pap
-
07 Augustus 2008 - 20:52
René:
P.S.
Heb nog even jullie video`s bekeken en kan me voorstellen dat het dragen van een helm bittere noodzaak is (geintje) Trouwens moeilijk hè dat snorkelen
Groetjes.
Pap -
08 Augustus 2008 - 09:20
Anja:
Hoi lieve Mara en Nando,
Na een vakantie in de Heimat, ben ik weer in Adam en net al jullie avonturen van de laatste dagen gelezen.
Erg blij dat jullie ziekte toestanden nu voorbij zijn, en jullie zo een fantastische tijd hebben. Eindelijk kunnen jullie echt (ook daarna!) van de heerlijke curries genieten. Chiang Mai heeft ook erg veel leuke plekjes, maar die komen jullie zeker nog tegen. Vind jullie wel erg stoer op de scooter!
Heel veel plezier!
Kusjes -
08 Augustus 2008 - 21:00
Marijke:
Hoi schat,
Wat een mooie foto's! Het lijkt me heerlijk een beetje rondtoeren op zo'n mooie scooter.
Kus, mama
-
09 Augustus 2008 - 09:21
Je Liefste Zusje:
Ow Maart! je bent zeker niet meer in pai nou he? Want bij 'all about coffee' hebben ze 'binoffi-pai' (moet je benutten natuurlijk, zo'n kans op scherpe woordspeling) en die is wer-ke-lijk goddelijk, hemels, gemeenlekker.
Wat ontzettend leuk dat jullie toch nog even naar pai zijn gegaan. ik heb deja vu's! Ik zit momenteel in een guesthouse met uitzicht op de ganges (jeweetwel, die rivier waar ze de doden in kieperen, onder anderen) en er zitten artis aapjes in ons raamkozijn. Leuheuk! Doei zussie! Kus voor jou en nan! -
09 Augustus 2008 - 11:14
Simone:
Lieve nan en maar,
Leuk dat het gelukt is om je vrienden te ontmoeten. En wat maken jullie toch steeds een prachtige foto's. Zo krijg je al een aardig beeld.
Morgen ga ik met het vliegtuig (brrr) naar Noorwegen. Ik ben heel benieuwd hoe het daar is. Ik zal iig ook af en toe op de computer van Soline kijken of er nog nieuws van jullie is. Els heeft gisteren ook wat van jullie verhalen gelezen en ze vond het geweldig. Jullie krijgen de groeten van haar.
Groet mamma -
09 Augustus 2008 - 14:42
Lautjeee:
HIII Lieverdss!!
Ik vind jullie verhalen veel te leuk !!! wat een ervaringen :) schrijft Nan ook wel eens of alleen jij ? je doet het goed en leuk! Ik geniet trouwens ook van je fotows. ik verwacht wel een lief cadeautje natuurlijk van mijn lieve vriendin :P ik ben bijna klaar met werken dus ik houd er mee op! Als je terug bent moet je ons alles laten zien en vertellen! (K)(L) -
09 Augustus 2008 - 20:53
Nonna:
Allerliefste kleinkinderen, opa en ik zijn net thuisgekomen van een avontuurlijke vakantie in Frankrijk. Veel op een dag draaide dit jaar om Luca de Puca. Dat was een feest op zich. Deze kleine benghamel verdient een pluim! Verder is Frankrijk aardig op weg een dictatuur te worden. Sarko en zijn vrienden zijn zo corrupt als de pest en durven het volk met ogen open te bedriegen. Le Monde is dan ook geen feest om te lezen.
Ik heb snel jullie berichten doorgenomen, want het is inmiddels al laat in de avond. Leuk, leuk, leuk om te lezen al die persoonlijke misère en geluk, ik ben blij voor jullie dat het uiteindelijk zo goed gaat, maar waar blijft de informatie over de Thais zelf? Hoe leven deze mensen? Is er veel armoede? Denk het wel, hè, gezien het verhaal van de vrouwen en de pingpongballen. Is er enige vrijheid van meningsuiting? Ik ben zo benieuwd naar meer van zulke ervaringen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
